Simone
Memoria da Noite(Night memory) Madrugada, o porto adormeceu, amor, a lúa abanea sobre as ondas piso espellos antes de que saia o sol na noite gardei a túa memoria. Perderei outra vez a vida cando rompa a luz nos cons, perderei o día que aprendín a bicar palabras dos teus ollos sobre o mar, perderei o día que aprendín a bicar palabras dos teus ollos sobre o mar. Veu o loito antes de vir o rumor, levouno a marea baixo a sombra. Barcos negros sulcan a maá sen voz, as redes baleiras, sen gaivotas. E dirán, contarán mentiras para ofrecerllas ao Patrón: quererán pechar cunhas moedas, quizais, os teus ollos abertos sobre o mar, quererán pechar cunhas moedas, quizais, os teus ollos abertos sobre o mar. Madrugada, o porto despertou, amor, o reloxo do bar quedou varado na costeira muda da desolación. Non imos esquecer, nin perdoalo. Volverei, volverei á vida cando rompa a luz nos cons porque nós arrancamos todo o orgullo do mar, non nos afundiremos nunca máis que na túa memoria xa non hai volta atrás: non nos humillaredes NUNCA MIS. 2.Hai Un Paraiso(Theres a paradise) Hai un paraiso nos confíns da terra, Hai un paraiso ao que guian as estrelas. Hai un paraiso nos confíns da terra , Hai un paraiso ao q guian as estrelas. Por sete camios chegan ata aquí Por sete camios, son os pelegríns... Hai un paraiso nos confíns da terra, E a cidade santa chamase Compostela. Hai un paradiso nos confíns da terra E a cidade santa chamase Compostela.... Por sete camios chegan ata aquí, Por sete camios, son os pelegríns... Meu Seor Santiago que estás en Galicia Dende todo o mundo veen con ledicia....
